کاهش ميزان H2S نفت خام
در اين پروژه که به نوع Retrofit می باشد، مهمترين مسئله يافتن روشي مناسب براي اعمال تغييرات لازم در واحد آب تيمور است تا به وسيله آن ميزان گاز H2S در نفت خام توليدي در حد مجاز باشد.
دستارورد های پروژه:
- دسترسی به یک مدل ترمودینامیکی و فرآیندی منطبق بر نفت خام ایران برای مدلسازی و شبیه سازی واحدهای شیرین سازی و تثبیت نفت خام برای اولین بار در کشور
- انجام پروژه طراحی مفهومی و پایه مهندسی برای یک واحد عملیاتی بزرگ در کشور
توضيحات تفصيلی
کارخانه آب تیمور روزانه 50000 بشکه نفت خام را فراوری می‌نماید. تغییرات فرآیندی موجود در این کارخانه شامل دو مرحله مخزن تثبیت پر فشار، و فشار متوسط می‌باشد، که در ادامه به منظور تثبیت نهایی به برج عریان ساز سرد فرستاده می‌شود. گاز شیرین مورد استفاده در این واحد خارج از مجتمع و از واحد اهواز 3 با یک خط لوله تامین می‌گردد. خروجی نفت خام تثبیت شده به دو مخزن ذخیره با ظرفیت حدود 1000 متر مکعب ارسال می‌گردد. لازم به ذکر است در این مجتمع سیستم گرمایشی از قبیل Hot oil ، Steam و یا پکیج‌های گرمایشی آب - گلیکول موجود نیست.
در این پروژه که به نوع Retrofit می‌باشد، مهم‌ترین مسئله یافتن روشی مناسب برای اعمال تغییرات لازم در واحد آب تیمور است، تا به وسیله آن میزان گاز H2s در نفت خام تولیدی در حد مجاز باشد.
هدف از اجراي اين پروژه بررسي پتانسيل‌هاي واحد آب تيمور به منظور کاهش ميزان H2S نفت خام با حفظ ساير مشخصه‌هاي نفت خام توليدي مي‌باشد. بنابراين بعد از بررسي شرايط واحد و انجام آزمايشات و انجام برخي تست‌ران‌ها، و بر اساس آزمايشي ميداني، و بررسي فنيف و اطلاعات جمع‌آوري شده وضعيت فعلي واحدها و تأسيسات موجود، راهکارهاي عملي در واحد براي نيل به کاهش ميزان H2S نفت خام تا 15ppm ارايه شد.
